هواپرستی منافقان (قرآن)نَفَق، ايجاد سوراخى در زمین است كه راه رهايى داشته باشد -همانند سوراخ موش- پايان يافتن و از بين رفتن. نفاق عبارت است از داخل شدن در شرع و دین از راهى و خروج از آن از راه ديگر، اظهار اسلام با اهل آن و مخفى كردن غير اسلام در درون، ظاهر و باطن متفاوت داشتن، دورویی، ریاکاری. [۴]
فرهنگ بزرگ سخن، ج ۸، ص ۷۸۸۲، «نفاق».
نفاق هم در ایمان است، هم طاعات، هم معاشرت با مردم. نفاق اعمّ از ریا است. در این مقاله آیات مرتبط با هواپرستی منافقان معرفی می‌شوند.۱ - اثر هواپرستى منافقانهواپرستی منافقان، موجب عدم درك آنان نسبت به وحی و سخنان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله: وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّى إِذا خَرَجُوا مِنْ عِنْدِكَ قالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ما ذا قالَ آنِفاً أُولئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ. گروهى از آنان به سخنانت گوش فرا مى‌دهند اما هنگامى كه از نزد تو خارج مى‌شوند به كسانى كه خداوند به آنها علم و دانش بخشيده (از روى استهزا) مى‌گويند:اين مرد الان چه گفت؟ آنها كسانى هستند كه خداوند بر قلبهايشان مهر نهاده، و از هوای نفسشان پيروى كرده‌اند (لذا چيزى نمى‌فهمند). گفته شده: مورد آيه منافقان است. هواپرستى قدرت ادراك حقائق و حس تشخيص را از آدمى مى‌گيرد، و پرده بر قلب او مى‌افكند به طورى كه قلوب هواپرستان همانند ظرفى مى‌شود كه در آن را بسته و مهر و موم كرده‌اند، نه چيزى وارد آن مى‌شود و نه چيزى از آن خارج مى‌گردد. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۲۵۳، برگرفته از مقاله «هواپرستی منافقان». |